Iturria: Jabier Oses Azurmendi | Hizkuntza normalizazioko teknikaria | Kultura eta Hizkuntza Politika Saila
Euskara hobetzen
Iritsi zaigu elurra. Berriaren hiztegian elurraren inguruko hiztegitxo bat daukagu ikusgai:
– amukela. Maluta handia.
– atertu. Euria gelditzen denean bezala erabiltzen da elurra gelditzen denean ere. Atertu gabe ari du elurra.
– bisuts. Haizea eta elurra edo euria dakartzan ekaitza.
– elur busti, elur euri, elur ur. Lurrera iristen denerako ia urtua dagoena.
– elur eraso. Elur jasa.
– elur erauntsi. Elur jasa.
– elur geldo, elur gizi, elur irin, elur izpi, elur xehe. Elur fin-fina.
– elur giro. Elurra egin aurreko giroa; elurra egin ondokoa.
– elur haize. Elurra dakarren haizea.
– elur handia egin. Elurra ugari egin.
– elur izara, elur maindire. Elur geruza.
– elur jausi, elurbildu, elurbizi, elauso.
– elur lapar, elur lapats, elur nabar. Lurra apenas estaltzen duen elurra.
– elur lapasta. Elur geruza mehea.
– elur lodi. Elur geruza lodia.
– elur lore. Edelweissa.
– elur luma. Maluta.
– elur malo. Maluta handia.
– elur pikor. Maluta txikia.
– elurra ari du, elurra da, elurra hasi du, elurra egin du.
– elurrak estali. Zuritu.
– elurrauso* e. elauso.
– elurte. Elur asko egiten duen garaia; elur erauntsia.
– elurtsu. Elur askokoa.
– elurtza. Elur multzo handia.
– elur zapaldu gabe, zapalduko gabeko elur (elur birjina*). (es: nieve virgen; fr: niege vierge).